ویندوز و اوبونتو به عنوان محبوب ترین سیستم عامل های مورد استفاده در رایانه های شخصی شناخته می شوند.
در حالی که هر کدام به میلیاردها کاربر خدمات ارائه می دهند، از نظر فلسفه اساسی، معماری و مخاطبان هدف خود تفاوت های چشمگیری دارند.
مقایسه پیش رو از نظر جنبه‌های فنی به طور کلی هر دو سیستم عامل را مورد بررسی قرار می دهد.
اوبونتو یک سیستم عامل متن باز است که بر روی هسته لینوکس ساخته شده است. به طوری که، کد منبع به صورت عمومی در دسترس است و می تواند توسط افراد متخصص توسعه یابد.
ولی ویندوز سیستم عامل متن بسته (Closed Source) است که توسط مایکروسافت توسعه یافته و دارای کدهای منبع محرمانه می باشد که فقط توسط مایکروسافت قابل تغییر هستند.
اوبونتو به طور کلی به صورت رایگان در دسترس است و می تواند تحت مدل های مختلف مجوز توزیع شود.
در حالی که، ویندوز محصولی تجاری بوده و معمولاً نیاز به خرید License دارد.
اوبونتو از معماری های سخت افزاری مختلفی مانند x86، ARM و PowerPC پشتیبانی می کند و به طور کلی هسته سبک تری دارد.
اگرچه ویندوز در ابتدا برای معماری x86 طراحی شده بود، اما امروزه از معماری های دیگری مانند ARM نیز پشتیبانی می کند. همچنین طیف وسیع تری از سخت افزار را هدف قرار می دهد و دارای هسته ای جامع می باشد.
به عنوان رابط کاربری، اوبونتو معمولا از محیط های دسکتاپ مانند GNOME، KDE یا Unity استفاده می کند. این محیط‌ها ساختاری مدولار دارند که قابل سفارشی‌سازی هستند و عموماً ظاهر ساده‌تری ارائه می‌دهند.
در سمت ویندوز، با رابط کاربری به نام Windows Shell مواجه هستیم که سنتی تر و کاربرپسندتر است و عناصر بصری زیادی و البته گزینه های سفارشی سازی کمتری را ارائه می دهد.
اوبونتو از مدیریت بسته های قدرتمندی مانند APT (Advanced Package Tool) استفاده می کند. Package Manager های مذکور امکان نصب، به روز رسانی و حذف آسان نرم افزار را فراهم می کنند.
در حالی که ویندوز در نسخه‌های قبلی از ابزارهای مدیریت بسته‌های کمتر توسعه یافته استفاده می کرد، نسخه‌های فعلی به لطف ابزارهای شخص ثالث مانند Chocolatey یا Windows Store تجربه مدیریت بسته بهتری ارائه می‌دهند.
در واقع، هر دو سیستم عامل دارای مزایا و معایبی هستند که با توجه به نیازها و تجربه کاربری متفاوت می باشد.
اوبونتو
مزایا:
- شخصیسازی،
- امنیت،
- پشتیبانی رایگان عمومی،
- اکوسیستم نرم افزاری گسترده،
- نیاز به منابع حداقلی.
معایب:
- دشواری استفاده برای برخی کاربران،
- محدودیت پشتیبانی درایور برای برخی از سخت افزارهای خاص.
ویندوز
مزایا:
- سازگاری گسترده با نرم افزارها و گیمها،
- محیط گرافیکی و رابط کاربر پسند،
- پشتیبانی سخت افزاری بهتر.
معایب:
- هزینه زیاد خرید License،
- امکان شخصی سازی محدود،
- خطر امنیتی بالقوه بالاتر،
- استفاده بیشتر از منابع سیستمی.
اوبونتو تنها یکی از چندین توزیع ساخته شده بر روی هسته لینوکس می باشد.
به عنوان توزیع‌های محبوب دیگر میتوان به Debian، Fedora، CentOS و Arch Linux اشاره نمود.
از سوی دیگر، ویندوز نسخه هایی مانند Home، Professional و Enterprise را با ویژگی های مختلف برای گروه های کاربری با نیازهای متفاوت ارائه می دهد.
علاوه بر این، برخی از کاربران ممکن است ترجیح دهند با به کارگیری امکانات Dual Boot یا ماشین مجازی از هر دو سیستم عامل بر روی یک رایانه استفاده کنند.
در نتیجه، اوبونتو می تواند برای کاربران با دانش فنی خوب و مخاطبان نرم افزارهای رایگان، گزینه ی مطلوبی باشد. از سوی دیگر، ویندوز برای طیف وسیع تری از کاربران طراحی شده است و گزینه های نرم افزاری وسیعتری ارائه می دهد. هنگام تصمیم گیری اینکه کدام یک میتواند برای شما مناسب باشد، مهم است که نیازها و اولویت های خود را به طور دقیق در نظر بگیرید.
در مقاله مقایسه ای حاضر، سعی نمودیم به طور مختصر به بررسی ساختارهای کلی سیستم عامل های ویندوز و اوبونتو بپردازیم. از آنجایی که سیستم عامل ها و نرم افزارهای مرتبط به طور مداوم بهبود می یابند، برخی از جزئیات ذکر شده در این نوشتار ممکن است در طول زمان تغییر کنند.