فناوری مجازی سازی امکانی را فراهم می‌سازد تا منابع سخت افزاری یک رایانه فیزیکی به محیط های کوچکتر به نام ماشین مجازی تقسیم شود.
این فناوری، در راستای بهره‌مندی بهینه، کارآمد و انعطاف پذیر از زیرساخت های اطلاعاتی مؤلفه ای مهم و حیاتی به شمار می‌رود.
دو مورد از محبوب‌ترین پلتفرم‌ها در این زمینه Proxmox Virtual Environment (Proxmox VE) و VMware vSphere می‌باشند.
در مقاله پیش رو، این دو راهکار مجازی‌سازی را بر اساس معیارهای مختلف مقایسه می‌نماییم.
ویژگی های اساسی محیط مجازی ProxMox
پلتفرم مجازی سازی متن باز مبتنی بر KVM (ماشین مجازی مبتنی بر هسته) و LXC (کانتینرهای لینوکس) می‌باشد.
امکان مدیریت هر دو ماشین مجازی (VM) و کانتینرها را در یک پلتفرم واحد فراهم می کند.
رابط کاربری مبتنی بر وب و همچنین ابزار خط فرمان قدرتمندی ارائه می دهد.
برای اهدافی که نیاز به راه حل مقرون به صرفه و انعطاف پذیر دارند ایده آل است.
ویژگی های پلتفرم VMware vSphere
راهکار مجازی‌سازی در سطح سازمانی می‌باشد که توسط VMware ارائه می‌شود.
ویژگی های پیشرفته، عملکرد بالا و سازگاری گسترده سخت افزاری را ارائه می دهد.
برای پردازش اطلاعات در مقیاس بزرگ و حیاتی طراحی شده است.
همچنین، امکان مدیریت متمرکز را با ابزار vCenter Server فراهم می کند.
فرایند نصب و سهولت کاربری
به سبب این که Proxmox VE مبتنی بر سیستم عامل Debian می‌باشد، برای اعمال پیکربندیهای مختلف به دانش و سواد لینوکس نیاز خواهد بود.
اما می‌توان برای سهولت انجام وظایف مدیریتی، از رابط کاربری تحت وب نیز استفاده نمود.
با اینکه مراحل نصب VMware vSphere از سهولت بیشتری برخوردار است، اما در مراحل اجرایی ممکن است تنظیمات مختلف و پیچیده مورد نیاز باشد.
همچنین، برای داشتن یک زیرساخت کامل مجازی‌سازی، مجوز اضافی برای vCenter Server الزامی می‌باشد.
مجوز کاربری و مسائل مالی
به دلیل متن‌باز بودن نرم‌افزار Proxmox VE، امکان استفاده از امکانات پایه‌ای را به صورت رایگان فراهم می‌سازد.
با این حال، برای دریافت پشتیبانی سازمانی، طرح‌های اشتراکی خاصی نیز ارائه می‌گردد.
اما VMware vSphere یک نرم‌افزار تجاری با هزینه‌های بالای لایسنس می‌باشد.
به‌ویژه، برای استفاده از vCenter و سایر خدمات اضافی به مجوزهای جداگانه نیاز دارد.
عملکرد و انعطاف‌پذیری
در زمینه ی امکانات عملکردی، Proxmox VE ویژگی های اساسی مانند مجازی سازی KVM و LXC، خوشه بندی، دسترسی مداوم، مهاجرت زنده، پشتیبان گیری و بازیابی را ارائه می دهد.
VMware vSphere نیز، دارای ویژگی های پیشرفته ای مانند زمانبندی منابع توزیع شده (DRS)، دسترسی بالا (High Availability)، vMotion و vSAN می‌باشد.
اما برای ایجاد محیطی کاملاً مجهز، باید لایسنس اصلی vCenter تهیه گردد.
ویژگی های مربوط به شبکه
Proxmox VE، از شبکه پل لینوکس و Open vSwitch پشتیبانی می کند.
بر روی VMware vSphere، ویژگی های پیشرفته ای مانند سوئیچ توزیع vSphere و دیگر مؤلفه های شبکه قابل پیکربندی می‌باشد.
ذخیره‌سازی و پشتیبان‌گیری
Proxmox VE، از گزینه های ذخیره سازی مختلف مانند ZFS، Ceph، LVM پشتیبانی می کند.
همچنین قابلیت‌های پشتیبان‌گیری و بازیابی به‌صورت یکپارچه در آن وجود دارد.
در سمت VMware VSPHERE نیز، راه‌کارهای پیشرفته ی ذخیره سازی مانند VSAN ، VMF ارائه می گردد.
اما برای دسترسی به تمام امکانات آن به لایسنس اضافی نیاز می‌باشد.
دسترس‌پذیری بالا و کلاسترینگ
نرم‌افزار Proxmox VE، به‌صورت پیش‌فرض از HA (دسترس‌پذیری بالا) و قابلیت کلاسترینگ پشتیبانی می‌کند.
در VMware vSphere، از ویژگی‌های پیشرفته‌ای مانند HA و DRS (زمانبندی منابع توزیع‌شده) پشتیبانی می شود.
اما این قابلیت‌ها دارای هزینه اضافی می‌باشند.
جامعه کاربری و پشتیبانی
Proxmox VE، دارای یک جامعه کاربری فعال است و از طریق فروم‌ها و ویکی‌ها پشتیبانی می‌شود.
همچنین در صورت نیاز، بسته‌های پشتیبانی تجاری نیز در دسترس هستند.
با اینکه توسط VMware vSphere در سطح سازمانی امکان پشتیبانی حرفه‌ای ارائه می‌شود، اما این خدمات با هزینه همراه هستند.
اگر به راهکاری متن‌باز و مقرون‌به‌صرفه نیاز داشته باشید، Proxmox VE قطعا گزینه‌ی مناسبی برای شما می‌باشد.
ولی چنانچه محیطی حرفه‌ای با پشتیبانی سازمانی مورد نیاز شما باشد، VMware vSphere انتخابی دقیق خواهد بود.
همان گونه که به طور کلی در نوشتار حاضر اشاره گردید، هر دو پلتفرم دارای ویژگی‌ها و امکانات قدرتمندی می‌باشند.
بدون تردید با در نظر گرفتن شرایط مختلف کاربردی، امکانات، هزینه و همچنین نیازهای خاص، می‌توانیم انتخابی بهتر و کارآمدتری انجام دهیم.