بهترین آدمِ جهانِ آدم‌ها باشید و امن‌ترین‌شان.
کسی باشید که وجودش نشانه‌ای از مهر و آرامش باشد، کسی که بودنش دل‌ها را گرم می‌کند و یادش حتی در تاریک‌ترین لحظات، نوری در جان انسان‌ها می‌تاباند.
کسی که لبخندش پناه است، نگاهش اعتماد می‌بخشد، و کلامش مرهمی است برای دل‌های زخمی.
آن‌چنان مهربان باشید که اگر روزی کسی در هیاهوی دنیا گم شد، در میان ناامیدی‌ها و دلتنگی‌ها، یاد شما چراغ راهش باشد.
کسی که هر جا رنجی هست، امیدی ببخشد، و هر جا دلی شکسته است، تکیه‌گاهی باشد برای ترمیم و التیام.
امن باشید و قابل اعتماد، آن‌چنان که اگر جهان بر کسی تنگ آمد و تمام درها به رویش بسته شد، در وجود شما روزنه‌ای از نور و امید ببیند.
کسی که در میان غوغای دنیا، مأمنی باشد برای دل‌های خسته، و در میان تمام بی‌رحمی‌ها، گوشه‌ای از جهان را به شفقت و عشق مزین کند.
یادآور خوبی‌ها باشید و پیام‌آور زیبایی‌های انسانیت؛ چنان که اگر کسی از تمام انسان‌ها ناامید شد، شما دلیل دوباره ایمان آوردنش به نیکی و عشق باشید.
پناهگاهی باشید که در سخت‌ترین لحظات، انسان‌ها بتوانند به آن پناه بیاورند، سر بر شانه‌تان بگذارند، آرام بگیرند و باور کنند که هنوز در این جهان، عشق، مهربانی و امید زنده‌اند.
باشد که حضور شما، معنای زیباتری به زندگی ببخشد.