در روز ۲۱ مارس، نقاط مختلف جهان «نوروز» یعنی «روز نو» جشن گرفته می‌شود.
همچنین در ایران، هفته آخر سال و پیش از ۲۱ مارس که به معنی آغاز سال نو است، «جشن چهارشنبه‌سوری» برگزار می‌شود.
چهارشنبه‌سوری از نظر ریشه‌های اسطوره‌ای به معنای بیداری زمین، زنده شدن و تجدید حیات است.
مردمی که از روی آتش می‌پرند، باور دارند که تمام بدی‌های سال گذشته را به آتش می‌سپارند.
در چهارشنبه‌سوری، آتش افروختن، از روی آتش پریدن، پختن پلو، تهیه سمنو (گندم جوانه‌زده)، پهن کردن خوانچه، فال‌گوش ایستادن، شمع روشن کردن، دید و بازدید عید، فال گرفتن و بسیاری از آیین‌های دیگر انجام می‌شود.
همچنین در این روز، بر روی بام خانه‌ها نیز آتش روشن می‌کنند.
بر اساس سنت‌ها و باورهای مردم، در چهارشنبه‌سوری برای کودکان گهواره می‌سازند، پیش از طلوع خورشید از روی آب می‌پرند، آتش می‌افروزند و به شاخ حیوانات روبان قرمز می‌بندند.
کشتی گرفتن نیز یکی از سنت‌های قدیمی این روز است.
در روز چهارشنبه‌سوری، به تعداد اعضای خانواده شمع روشن می‌کنند و صبر می‌کنند تا شمع‌ها تا انتها بسوزند.
در این روز از خانه آتش، کبریت، سوخت، محصولات لبنی، آرد، نان، پول و الک بیرون فرستاده نمی شوند.
همچنین با بازی طناب‌کشی، اهالی روستا کدورت‌های سال گذشته را پایان می بخشند.
شب چهارشنبه‌سوری، زود نمی‌خوابند، در خانه ها حتماً غذاهای لذیذ سنتی طبخ می‌شود، از عزیزانی که وجودشان هیچ گاه تکرار نمی شود یاد می‌کنند و هنگام صرف مواد غذایی نام عزیزان درگذشته را ذکر می‌کنند.
همچنین هنگام غروب، چراغ‌ها زودتر از شبهای دیگر روشن می‌شوند.
در تبریز، «کمربندبازی» نیز از بازی‌های قدیمی به شمار می‌رود.
در چهارشنبه‌سوری، مادران تار مویی از سر فرزندان خود می‌کنند و آن را در آب روان می‌اندازند، سپس مقداری از همان آب را بر روی فرزندان خود می‌پاشند.
به باور آنها، این کار سلامتی می‌آورد و فرزندان در آن سال بیمار نمی‌شوند.
همچنین در این روز بازی تخم‌مرغ شکستن انجام می‌شود که خود نماد برکت و سلامتی است.