Kişi iyi bir sevgiliyse, o yanınızdayken hayat daha hafif olmalıdır.
Kişi iyi bir dostsa, sizi bulunduğunuz noktadan bir adım ötesine taşımalıdır.
Kişi iyi bir ebeveyn ise, sizin başlı başına özgür ve bağımsız bir canlı olduğunuzu anlamış olmalıdır.
Hayatınızdaki kişiler size bunları vermiyorsa veremiyorsa faydasızdırlar. Bir sevgilinin varlık nedeni size öfke buhranı yaşayıp tekrar ve tekrar kırılmanızı sağlamak değildir. Bir dostluğun anlamı zaten karanlık olan insan yaşamını daha da karartmak, beraber kolkola depresyona girip boğulmak değildir. Bir ebeveyn olmaksa saygı göstermeden saygı talep etmek değildir.
Kimsenin önünüzde durmasına, size yük olmasına, sizi yavaşlatmasına izin vermeyin. Artık düzelmeyen bir ilişkiyi bir dostluğu daha fazla yürütmeye çalışmayın ya da sizi anlamayan insanlara daha fazla birşey anlatmaya çalışmayın çünkü vakit kaybediyorsunuz.
Kangren olmuş kol kesilir daha ötesi yok, yok eğer o kolla yola devam etmeye kalkarsanız bilin ki zaten yolun sonunu göremeyeceksiniz. Yolda herşeyden vazgeçilir, vazgeçilmemesi gereken tek şeyse yolun kendisidir. Tabi bir de kendiniz…