Kategori: Genel

Bir varmış, bir yokmuş
Evvel zaman içinde,
Kalbur saman içinde,
Hamların ham kaldığı,
Eski hamam içinde.

Geldik bir âlemi diyara;
Ülke kriz,
İnsanlar keriz.

Bereketli topraklar susuz,
Gökyüzü kirli.
Elde avuçta ne varsa gitmiş.
Bir yangın sarmış,
Kara bir kefen kokusu,
Kara bir duman.

Kimi insanlar olmuş eşrefi mahlûkat
Kimi esfeli safilin.
Kiminin kasetleri çıkmış,
Kimi bas bas bağırmış.

İŞTE BİZİM SİNEMALARIMIZ!

Çocukluğumuzda filmlere giderdik.
Ol zamanda sinemalar sömürürdü insanları.
Bir de çizgi romanlar…

Kişi iyi bir sevgiliyse, o yanınızdayken hayat daha hafif olmalıdır.
Kişi iyi bir dostsa, sizi bulunduğunuz noktadan bir adım ötesine taşımalıdır.

Yaklaşık 100 sene öncesınde, Tebriz kentinde gazete okumak, bulundurmak, büyük dinsizlik
olarak nitelenirdi.
O günlerde, Diktatörlük halkın kanını emmek için, dini alet etmekten hiç çekinmezdi. Ve fetvaaları ile diktaların amacına hizmet eden aalim görünümüned insanlarda yok değildi.

Ne yapsam ellerim hala bomboş. Ve avuçlarımın içi hüzün kırıntılarıyla dolu.
Bir şarkı, ya da tatlı sözlerle örülmüş bir şiirin üstüne serpilip duruyor o hüzün kırıntıları. Geçmişi hatırlayıp geleceğe umutla bakabiliyorum.